صدای وزش باد،صدای برگ روی درختان،بوی خوش سبزی

درختان و سرخی گلهاوصدای شرشر رودخانه!

و چه زیباست این موسیقی دل انگیز و سرود همگانی

طبیعت;وگاه باران با صدای چه چه بلبلان این سرود را

همراهی میکند...

لحظه ای میگذرد وبلبل به تک نوازی می پردازد

چه عجیب است این خلقت عاشقانه خـــــداوند...

چه آرام بخش است سرود و تصویری که از آنهاست!

گویی همگی به نظم وترتیبی که در آن قرار گرفته اند

غرور ویژه ای به خود دارند...

و از تعظیم در برابر ربّ از زیبایی و جالوه ی خاصی

برخوردارند

وچه لذت بخش است تعظیم در برابر خالقی که چنین

آفریده...

بر ســـردر کلبـــه مـان نـام خــدا را نوشتيـــم تا قلبهايمـــان وجـود عشــق را بيشتــر احســـاس کنـــد...

با تنهاييم خلوت کرده ام ، قلب آرامم از درون فرياد ميزند و او را ميخواهد...

وذهنم درگير اوست،درگير کسی که تنها مونسم است...

او را به ياد می آورم و از زندگی مژده ای ميگيرم.مژده ی سر خوشی و اميد،اميد به اينکه هستی بخشی چون خدا با من است...